Narges Mohammadi: အီရန်သည် ၎င်း၏ ပြည်သူများနှင့် စစ်ပွဲဖြစ်နေဆဲ

(SeaPRwire) –   ဗုံးများမကျရောက်သည့်အချိန်၌ပင် အီရန်ပြည်သူများသည် ၎င်းတို့၏ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးနှင့် လူမှုဘဝ ကဏ္ဍတိုင်းကို ထိန်းချုပ်ထားသော နိုင်ငံတော်အောက်တွင် နေထိုင်ရသောကြောင့် ငြိမ်းချမ်းရေးဟု အမှန်တကယ် ခေါ်ဆိုနိုင်သည့်အရာကို မခံစားရပါ။

၎င်းတို့၏ ငြိမ်းချမ်းရေးသည် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုများနှင့် အကြမ်းဖက်မှု၏ ခြိမ်းခြောက်မှုများကြောင့် ပျက်ပြားနေရသည်။ ၎င်းသည် အဂတိလိုက်စားမှု၊ ပိတ်ဆို့အရေးယူမှုများ၏ ဖိစီးမှု၊ ငွေကြေးဖောင်းပွမှု၊ ရှားပါးမှုနှင့် အလုပ်လက်မဲ့ ဖြစ်နေရသည့် နေ့စဉ်စိုးရိမ်ပူပန်မှုများ၊ အီရန်ပတ်ဝန်းကျင်၏ မရပ်မနား ဖျက်ဆီးခံရမှုများကြောင့် တိုက်စားနေရသည်။

ငြိမ်းချမ်းရေးသည် စစ်ပွဲမရှိခြင်းမဟုတ်ဘဲ အခြားအရာအားလုံးတည်မြဲနိုင်ရမည့် အခြေခံဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့မှာ ဒီမိုကရေစီ၊ တည်ငြိမ်မှု၊ စီးပွားရေးတိုးတက်မှု၊ လူမှုအပြောင်းအလဲနှင့် လုပ်ငန်းဆောင်တာများ လည်ပတ်နိုင်သော အရပ်ဘက်လူ့အဖွဲ့အစည်းဖြစ်နိုင်ခြေတို့ ဖြစ်သည်။ သို့သော် အီရန်ရှိ ပြည်သူများသည် စစ်အစိုးရ၏ [missing text] နှင့် အစ္စလာမ္မစ်သမ္မတနိုင်ငံအစိုးရနှင့် အစ္စရေးအကြား စစ်ပွဲတို့၏ လမ်းဆုံတွင် ပိတ်မိနေသည်ကို တွေ့ရှိရသည်။

ဒီမိုကရေစီလိုလားသူများနှင့် ငြိမ်းချမ်းရေးလိုလားသူများက ပဋိပက္ခကို ရှုတ်ချပြောကြားခဲ့ကြသည့်အတိုင်း အာဏာရှင်စနစ်နှင့် စစ်ပွဲသည် ဒင်္ဂါးပြား၏ ဘေးနှစ်ဖက်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အီရန်ပြည်သူများကို စစ်မှန်စွာကိုယ်စားပြုသည့် ဘာသာရေးကင်းမဲ့သော ဒီမိုကရက်တစ်အစိုးရ၊ ကုလသမဂ္ဂ၏ နိုင်ငံတကာကြီးကြပ်မှုအောက်ရှိ လွတ်လပ်၍ တရားမျှတသော ဆန္ဒခံယူပွဲနှင့် ရွေးချယ်ခံရသည့် ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေရေးဆွဲရေးလွှတ်တော်မှ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေမူဘောင်အသစ်တစ်ရပ်ကို ရေးဆွဲရန်အတွက် နိုင်ငံရေးစနစ်သစ်တစ်ရပ်ကို တောင်းဆိုခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် နိုင်ငံတကာဥပဒေစံနှုန်းများနှင့် အီရန်၏ ဒီမိုကရေစီဆန္ဒများကို အခြေခံသည့် ငြိမ်းချမ်းသော အသွင်ကူးပြောင်းမှုအတွက် ရှင်းလင်း၍ တရားဝင်သော ယန္တရားများကို ဖော်ပြခဲ့ကြသည်။

၎င်းတို့၏ စည်းလုံးညီညွတ်သော ရပ်တည်ချက်က အရပ်ဘက်လူ့အဖွဲ့အစည်း၊ လူ့အခွင့်အရေးနှင့် အမျိုးသမီးအခွင့်အရေးများ၊ အီရန်၏ ကွဲပြားသော ဒီမိုကရေစီအစဉ်အလာများတွင် အမြစ်တွယ်နေသော ကျယ်ပြန့်သည့် စုပေါင်းနိုင်ငံလုံးဆိုင်ရာ လှုပ်ရှားမှုသည် နိုင်ငံကို သမိုင်းဝင်အသွင်ကူးပြောင်းမှုဆီသို့ ဦးတည်နိုင်စွမ်းရှိကြောင်း ပြသခဲ့သည်။ ဆွေးနွေးမှု၊ တာဝန်ခံမှု၊ တရားမျှတမှုကို လိုက်စားမှုနှင့် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ အရပ်ဘက်လူ့အခွင့်အရေးများကို လေးစားလိုက်နာမှုတို့အပေါ် အခြေခံပြီး ငြိမ်းချမ်းစွာ ဦးစွာဆောင်ရွက်ရမည့် အသွင်ကူးပြောင်းမှုဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ထက် လျော့နည်းသော မည်သည့်အရာမဆို—ပြိုလဲခြင်း၊ ကပ်ဆိုး သို့မဟုတ် လက်နက်ကိုင်ပဋိပက္ခ—သည် ထိခိုက်လွယ်နေပြီးသား ဒေသတစ်ခုအတွင်း သန်းပေါင်းများစွာသော လူများကို အန္တရာယ်ဖြစ်စေမည်ကို သိရှိထားသည်။

အီရန်လူမျိုးများသည် ဒီမိုကရေစီလှုပ်ရှားမှုများကို အမြဲတစေ ထောက်ခံခဲ့ကြသည်။ နိုင်ငံသည် မည်သို့ပင်ဆိုစေ လူမျိုးပေါင်းစုံကို အမြဲလက်ခံထားခဲ့သည်။ နှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာတိုင်အောင် လူမျိုးစုများ၊ ဘာသာစကားများနှင့် ယုံကြည်ချက်များစွာတို့၏ စုပေါင်းတည်ရှိရာ အိမ်ဖြစ်သည်။ ပြင်းထန်သော ကွဲပြားမှုများနှင့် နိုင်ငံရေးသဘောထားကွဲလွဲမှုများရှိလင့်ကစား အီရန်ပြည်သူများသည် အတူယှဉ်တွဲနေထိုင်ရေး၊ အပြန်အလှန်လေးစားမှုနှင့် ပူးပေါင်းနေထိုင်ရေးဆိုင်ရာ ရေရှည်အစဉ်အလာများကို ထိန်းသိမ်းထားရှိခဲ့ကြသည်။

ပြီးတော့ စစ်အစိုးရသည် ၎င်း၏တရားဝင်မှုကို ဆုံးရှုံးပြီဖြစ်ကြောင်း ၎င်းတို့က ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ဖော်ပြခဲ့ကြသည်။ ဆယ်စုနှစ် လေးခုကျော်ကြာအောင် အီရန်လူမျိုးများသည် အမျိုးသမီးချီတက်ပွဲများမှစ၍ [missing text]၊ ၂၀၀၉ ခုနှစ် [missing text]၊ ၂၀၁၉ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလ ဆန္ဒပြပွဲများနှင့် Mahsa (Jina) Amini သတ်ဖြတ်ခံရမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သော အုံကြွမှုအထိ ငြိမ်းချမ်းသော၊ ဒီမိုကရေစီလှုပ်ရှားမှုများအတွက် အခြေခံအခွင့်အရေးများကို [တိုက်ပွဲဝင်ခဲ့ကြသည်။] အမျိုးသမီးများနှင့် လူငယ်များ၏ လက်ရှိဆန့်ကျင်မှုသည် အစ္စလာမ္မစ်သမ္မတနိုင်ငံ၏ [missing part] ဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့ကို စစ်အစိုးရ၏ အဆိုးဝါးဆုံး အိပ်မက်ဆိုးအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ စစ်အစိုးရက အပြင်းအထန် ဖိနှိပ်ရန် ကြိုးစားခဲ့သူများသည် ၎င်း၏ အင်အားအကြီးဆုံး စိန်ခေါ်သူများ ဖြစ်လာခဲ့ကြသည်။

အမှန်တရားမှာ အီရန်သည် အသွင်ကူးပြောင်းမှုကာလတွင် ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ သို့သော် အသွင်ကူးပြောင်းမှုများသည် လမ်းကြောင်းမျိုးစုံသို့ ဦးတည်နိုင်သည်။ အီရန်ပြည်သူများသည် ၎င်းတို့၏ ရဲစွမ်းသတ္တိကို သက်သေပြခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ထောင်များ၊ ဆင်ဆာဖြတ်တောက်မှုများ၊ စောင့်ကြည့်မှုများ၊ ကျည်ဆံများနှင့် ၎င်းတို့၏ သားသမီးများကို ဆုံးရှုံးရခြင်းတို့ကို ခံစားခဲ့ရသော်လည်း ဆက်လက်တိုက်ပွဲဝင်နေကြသည်။ အကြမ်းဖက်ခြင်းမဟုတ်ပါ။ အပြင်မှဖြစ်စေ၊ အတွင်းမှဖြစ်စေ ပြဋ္ဌာန်းသော အကြမ်းဖက်မှုသည် အဖြေမဟုတ်ပါ။ ၎င်းတို့တောင်းဆိုသည်မှာ ကြားဝင်စွက်ဖက်မှုမဟုတ်ဘဲ အသိအမှတ်ပြုမှု၊ နိုင်ငံခြားစစ်တပ်များမဟုတ်ဘဲ နိုင်ငံတကာစည်းလုံးညီညွတ်မှု၊ စစ်ပွဲမဟုတ်ဘဲ ငြိမ်းချမ်းရေးဖြစ်သည်။

ကမ္ဘာက မည်သို့ကူညီနိုင်မည်နည်း။ မည်သည့်အစိုးရမဆိုကဲ့သို့ပင် အစ္စလာမ္မစ်သမ္မတနိုင်ငံသည် ဖိအားကို တုံ့ပြန်သည်။ အီရန်တွင် ပြောင်းလဲမှုသည် လူ့အခွင့်အရေးချိုးဖောက်မှုများ၊ ကျား-မ ခွဲခြားဆက်ဆံမှုနှင့် ကွပ်မျက်မှုများကို အဆုံးသတ်ရန်၊ နိုင်ငံရေးနှင့် အတွေးအခေါ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အကျဉ်းသားများကို လွှတ်ပေးရန်၊ အရပ်ဘက်လူ့အဖွဲ့အစည်းအဖွဲ့အစည်းများ လည်ပတ်နိုင်ရန်အတွက် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ဖိအားပေးမှု လိုအပ်သည်။ နိုင်ငံတကာအသိုက်အဝန်းသည် အီရန်ရှိ “ ပြောင်းလဲမှု” အပေါ် ချဉ်းကပ်ပုံကို ပြန်လည်စဉ်းစားရန်နှင့် အာဏာရှင်စနစ်မှ ဒီမိုကရေစီသို့ အသွင်ကူးပြောင်းမှုအတွက် အခြေခံအုတ်မြစ်ချရန် လိုအပ်သည်။

ကျွန်ုပ်၏ သတင်းစကား- ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘာသာရေးအာဏာရှင်စနစ်ကို အဆုံးသတ်ရန်နှင့် အာဏာရှင်စနစ်မှ ဒီမိုကရေစီသို့ အသွင်ကူးပြောင်းမှုကို ဦးဆောင်ကူညီရန် ကြိုးပမ်းနေပါသည်။ ယင်းကို အောင်မြင်ရန်အတွက် ၎င်းတို့နိုင်ငံအတွက် တရားမျှတပြီး ဒီမိုကရက်တစ်အနာဂတ်ကို တည်ဆောက်ရာတွင် ရှေ့တန်းမှ ရပ်တည်နေကြသော အီရန်၏ အရပ်ဘက်လူ့အဖွဲ့အစည်း၊ လွတ်လပ်သော မီဒီယာနှင့် လူ့အခွင့်အရေးနှင့် အမျိုးသမီးအခွင့်အရေး ကာကွယ်သူများကို ထောက်ခံပံ့ပိုးပါ။ ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ စည်းလုံးညီညွတ်မှုဖြင့် ဒီမိုကရေစီနှင့် ငြိမ်းချမ်းရေးသည် ဖြစ်နိုင်ခြေရှိရုံသာမက လက်လှမ်းမီနေပြီဖြစ်သည်။

အီရန်ပြည်သူများ အသင့်ရှိနေပါပြီ။ ၎င်းတို့နှင့်အတူ ရပ်တည်ကြပါ။