Colin Farrell ၏ ဆွဲဆောင်မှုများ ရှိသော်လည်း၊ ‘Ballad of a Small Player’ သည် အနည်းငယ်သာ ကျေနပ်ဖွယ်ကောင်းခဲ့သည်

(SeaPRwire) –   ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာတော့ အနည်းဆုံး Colin Farrell ဟာ လက်တွေ့မြို့ပြနဲ့ ဝေးကွာလွန်းနေသလိုပါပဲ၊ ရေပေါ်မှာ ရောင်ပြန်ဟပ်နေတဲ့ နီယွန်မီးရောင်တွေ၊ တောက်ပတဲ့ Emerald City ပုံစံ ဗိသုကာလက်ရာတွေနဲ့ အနာဂတ်အိပ်မက်ကမ္ဘာတစ်ခု၊ ကိုယ့်ဝိညာဉ်ကိုလည်း ဆုံးရှုံးနိုင်သလို၊ ကိုယ့်ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကိုလည်း အလွယ်တကူ ဆုံးရှုံးနိုင်တဲ့ လောင်းကစားပရဒိသုတစ်ခုပေါ့။ Edward Berger ရဲ့ အလွန်အမင်း စတိုင်ကျတဲ့ ဒရာမာကား Ballad of a Small Player မှာတော့ Colin Farrell က စွဲစွဲမြဲမြဲ လောင်းကစားလုပ်သူတစ်ယောက်အဖြစ် သရုပ်ဆောင်ထားပြီး သူဟာ အဲ့ဒီနှစ်ခုစလုံးကို ဆုံးရှုံးဖို့ နီးစပ်နေသူပါ။ သူ့ကိုယ်သူ Lord Doyle လို့ နာမည်ပေးထားပေမယ့် သူဟာ ဘယ်လိုမှ Lord မဟုတ်သလို Doyle လည်း မဟုတ်ပါဘူး။ သူဟာ ကတ္တီပါဂျာကင်အင်္ကျီတွေကို ကော်လာဖွင့်ရှပ်အင်္ကျီတွေနဲ့ တွဲဝတ်ပြီး လည်ပင်းမှာ ပိုးပဝါဆန်းဆန်းလေး စည်းထားတတ်တယ်။ ဒါဟာ သူ့ကိုယ်သူ ဘုရင်လို သဘောထားပြီး Macau က ကာစီနိုတွေမှာ လျှောက်သွားဖို့အတွက် ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ ပုံစံတစ်ခုပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သူက အဲ့ဒီမျက်နှာစာကို တည်ဆောက်တဲ့နေရာမှာ ဆိုးဆိုးရွားရွားလုပ်ရပ်တွေ လုပ်ခဲ့ရုံသာမက ဆက်တိုက်ရှုံးနိမ့်နေပြီး ကာစီနိုတွေကလည်း သူ့ကို ငွေကြေးထောက်ပံ့တာ ရပ်ဆိုင်းလိုက်ပါပြီ။ “ကျွန်တော်ကတော့ နင်းချော်ထိပ်ပေါ်က high roller ပါ” လို့ သူက ရုပ်ရှင်အစပိုင်း မိနစ်ပိုင်းတွေမှာ ကြောက်လန့်တကြား voiceover နဲ့ ပြောပါတယ်။ ရုပ်ရှင်ရဲ့ကျန်ရှိတဲ့အပိုင်းကိုတော့ အဲ့ဒီ ဘယ်လိုမှ မလှပတဲ့ တောင်စောင်းကနေ သူပြုတ်ကျလာတာကို ကြည့်ရှုရဖို့ ပြင်ဆင်ထားရမှာပါ။

ဒါပေမယ့် အခြားတစ်ခု ဖြစ်လာပါတယ်။ သူ baccarat ဝိုင်းမှာ ဆိုးဆိုးရွားရွား ရှုံးနိမ့်နေပြီး ချွေးတွေအများကြီး ထွက်နေတုန်း (သူ့ပြိုင်ဘက်ကတော့ Deanie Ip သရုပ်ဆောင်ထားတဲ့ Grandma လို့ ခေါ်တဲ့ အင်မတန် ထက်မြက်တဲ့ သက်ကြီးရွယ်အိုတစ်ဦးပါ)၊ နှိုင်းယှဉ်စရာမရှိအောင် ကျက်သရေရှိတဲ့ ကာစီနိုဝန်ထမ်းတစ်ဦးက ကူညီဖို့ ရှေ့တိုးလာပါတယ်။ Dao Ming (တစ်သွေးညီညာ၊ ဩဇာတိက္ကမ ကြီးမားတဲ့ ဇာတ်ကောင်) က Doyle ကို အတိုးကြီးကြီးနဲ့ ကြိုတင်ငွေ ထုတ်ပေးဖို့ ကမ်းလှမ်းပါတယ်။ သူက အဲ့ဒီကမ်းလှမ်းချက်ကို စဉ်းစားနေတုန်း Cristal တစ်ပုလင်း မှာသောက်ပြီး ငွေရှင်းမယ့်အစား ခွဲထွက်သွားပါတယ်။ သူမက သူ့နောက်ကို သနားကြင်နာစွာ ကြည့်နေရင်း “ သူကတော့ စိတ်ပျက်အားငယ်နေသူပါပဲ” လို့ Grandma ကို အိပ်မက်မက်သလို ပြောလိုက်ပေမယ့် Doyle ကတော့ သူမရဲ့ သနားစိတ်ကို အလိုမရှိပါဘူး။

ဒါပေမယ့် သူကတော့ သူမရဲ့အကူအညီကို လိုအပ်နေပြီး သူမဟာလည်း သူ့အတွက် လိုအပ်တဲ့အချိန်မှာ ပြန်ပေါ်လာပါလိမ့်မယ်။ (တကယ်တမ်းတော့ သူမမှာလည်း ရွေးချယ်စရာ မရှိတဲ့ အပြစ်တွေနဲ့ ပေးဆပ်ရမယ့် အကြွေးတွေ ရှိနေတာပါ။) ဒီအတောအတွင်းမှာပဲ၊ အသေးအမွှာကိစ္စတွေကို အာရုံစိုက်တတ်တဲ့ ဘဏ်စုံစမ်းရေးမှူး (နီမြန်းတဲ့ ဆံပင်ကောက်ကောက်တွေနဲ့ ဖိနပ်ဆောင့်နင်းသံပြင်းပြင်း ဖိနပ်စီးထားသူ) က Doyle ကို ပြင်းထန်တဲ့ စွပ်စွဲချက်တစ်ခုနဲ့ ချဉ်းကပ်လာပါတယ်။ သူဟာ လောင်းကစားစွဲနေတဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ လူလည်တစ်ယောက်သက်သက် မဟုတ်ပါဘူး။ အပြစ်မဲ့သူတွေကို ထိခိုက်စေတဲ့ ရာဇဝတ်မှုတွေကိုလည်း ကျူးလွန်ခဲ့သူပါ။ သူမက သူ့နောက်ကို ခိုင်မာစွာ လိုက်နေပြီး သူဘယ်လိုမှ မစုဆောင်းနိုင်မယ့် ကြီးမားတဲ့ငွေပမာဏအတွက် သူ့ကို စိတ်မရှည်လက်မရှည်နဲ့ လိုက်နှောင့်ယှက်နေပါတယ်။ သို့ပေမယ့်လည်း သူမကိုယ်တိုင်ဟာ အလုပ်အပေါ် အလွန်အမင်း သစ္စာရှိလွန်းလို့ ဘဝမှာ ပျော်ရွှင်စရာ ဘာမှမရှိတဲ့သူဖြစ်ပေမယ့် သူမလည်း နည်းနည်းပါးပါး ပြန်လည်ရွေးချယ်စရာလေးတွေ လိုအပ်နေနိုင်ပါတယ်။

အဲ့ဒီအရာတွေအားလုံးမှာ Farrell ရဲ့ Doyle က စကားထစ်တန့်၊ ဗလုံးဗထွေး ပြောနေပြီး စိတ်မချမ်းမြေ့တဲ့ သူ့မျက်ခုံးတွေက သူ့ရဲ့ပူပန်မှုတွေရဲ့ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးအပြည့်အစုံကို ထမ်းပိုးထားပါတယ်။ Farrell ဟာ သနားစဖွယ် သရုပ်ဆောင်တစ်ဦးဖြစ်တာကြောင့် Doyle နဲ့ သူ့ရဲ့ပြဿနာတွေကို ပရိသတ်က ဂရုစိုက်မိအောင်နီးပါး လုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် Rowan Joffe က Lawrence Osborne ရဲ့ ဝတ္ထုကို ပြန်လည်ရေးသားထားတဲ့ Ballad of a Small Player ကတော့ စတိုင်လ်အပြင် အခြားဆွဲဆောင်စရာ ဘာမှသိပ်မရှိသလို အဲ့ဒီပျော်ရွှင်မှုတွေကလည်း နုံနဲ့ပါတယ်။ ရုပ်ရှင်က ရောင်စုံရေခဲချောင်းလို အရောင်အသွေးတွေ ရှိနေပြီး စိတ်ကိုလှုံ့ဆော်တဲ့ အစိမ်းပြာရောင်နဲ့ တောက်ပတဲ့ ပန်းခရမ်းရောင်တွေ ရောထွေးနေပါတယ်။ အားလုံးက ကာတွန်းဆန်ဆန်လို ဖြစ်နေပြီး ဒါကို သိပ်အလေးအနက်မထားသင့်ဘူးလို့ ပြောချင်တာ ဖြစ်နိုင်ပေမယ့် ဘာတစ်ခုမှ တကယ်တမ်း အရေးကြီးတယ်လို့ သင်ဘယ်တော့မှ မခံစားရပါဘူး။ Edward Berger ရဲ့ က ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်ရဲ့ အပျော်ရွှင်ဆုံး အံ့အားသင့်စရာတွေထဲက တစ်ခုဖြစ်ပေမယ့် ဒီနေရာမှာတော့ စိတ်ကြည်နူးဖွယ်ကောင်းတဲ့ ခန့်ညားမှုအချို့ကိုတော့ ဖော်ဆောင်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့အကောင်းဆုံး အချိန်အခါတွေမှာ (အထူးသဖြင့် Doyle နဲ့ Dao Ming တို့ဟာ မကာအိုရဲ့ဝေးလံတဲ့ မီးရောင်တွေနဲ့အတူ ရိုးရှင်းတဲ့ခုံတန်းလျားတစ်ခုပေါ်မှာ နူးညံ့စွာ လျှို့ဝှက်ချက်တွေကို ဖလှယ်နေတဲ့ မြင်ကွင်း) မှာတော့ Wong Kar Wai ပုံစံ အိပ်မက်ဆန်ဆန် ခံစားချက်မျိုးကို ရရှိစေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မည်သည့်သရုပ်ဆောင်မှ၊ ပွင့်လင်းပြီး နူးညံ့သိမ်မွေ့တဲ့ Farrell လို သရုပ်ဆောင်မျိုးတောင်မှ ဓာတ်ပုံရိုက်ကူးသူ James Friend က သူ့ကို ရိုက်ကူးထားတဲ့ ရွှဲနစ်နေတဲ့ အနီးကပ်ပုံရိပ်တွေ အများအပြားကို မခံနိုင်ပါဘူး။ Ballad of a Small Player ဟာ အလယ်အလတ်သာ ဖျော်ဖြေမှုပေးနိုင်ပြီး သူ့ရဲ့ ဆွဲဆောင်မှုကတော့ သူသတ်မှတ်ထားတဲ့ high-rolling မြို့ရဲ့ နီယွန်ကတိစကားတွေလိုပဲ လိမ်လည်မှုနဲ့ ပြည့်နေပါတယ်။