ငါ့ရဲ့ မျိုးကောင်းမျိုးသန့် ဒတ်ချ်ရှန်းခွေးဟာ ငါ့ရဲ့ လူဖြူအခွင့်အရေးပါ

(SeaPRwire) –   လူတွေက ကျွန်မရဲ့ခွေးကို ဆက်ဆံပုံက ကျွန်မကို သူတို့ဘယ်လိုမြင်လဲဆိုတာကို ကျွန်မထင်ထားတာထက် ပိုပြီး ဖော်ပြနေခဲ့ပါတယ်။

ကျွန်မရဲ့ စေ့စပ်သူနဲ့ ကျွန်မဟာ ကျွန်မတို့ရဲ့ သားရဲနွယ်သန့်စင်တဲ့ ဝက်အူချောင်းခွေးလေးကို ပြင်သစ်နိုင်ငံ၊ Normandie မြို့က ခွေးမွေးမြူရေးခြံတစ်ခုကနေ ဝယ်ခဲ့တာပါ။ သူက ပုံမှန်ဝက်အူချောင်းခွေးမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။ သူ့ရဲ့ တရားဝင်လက်မှတ်မှာ Dachshund (ဒက်ရှ်ဟန်း) လို့ ဖော်ပြထားပြီး၊ ဒီစကားလုံးကို ကျွန်မအခုထိ စာလုံးပေါင်းရ ခက်နေတုန်းပါပဲ။ ပိုတိတိကျကျပြောရရင် သူက Harlequin (ဟားလစ်ကွင်း) ဒါမှမဟုတ် အင်္ဂလိပ်လို “Dapple” (ဒပ်ပယ်) လို့ခေါ်တဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်ပါတယ်။ သူက ပယင်းရောင် မျက်လုံးလေးတွေ၊ အစက်အပြောက်ပါတဲ့ အမွေးလေးတွေနဲ့ လူတွေကို ချက်ချင်းဆွဲဆောင်နိုင်တဲ့ ချိုသာမှုရှိပါတယ်။ သူ့နာမည်က Umutuzo (အူမူတူဇို) ပါ။ Kinyarwanda (ကင်ညာရဝန်ဒါ) ဘာသာစကား (ရဝမ်ဒါနိုင်ငံရဲ့ မိခင်ဘာသာစကား) မှာတော့ ငြိမ်းချမ်းခြင်းလို့ အဓိပ္ပာယ်ရပါတယ်။

Umutuzo (အူမူတူဇို) ဟာ ကျွန်မတို့ဘဝထဲ ရောက်လာတာဟာ ကျွန်မကို ခွေးချစ်တတ်တဲ့ မိခင်တစ်ဦးဖြစ်စေခဲ့ရုံသာမက၊ မမျှော်လင့်ဘဲ လူမျိုး၊ လူတန်းစားနဲ့ လူမှုရေးအဆင့်အတန်းတွေ ဘယ်လိုတိတ်တဆိတ် ရောယှက်နေလဲဆိုတာကိုလည်း မြင်တွေ့စေခဲ့ပါတယ်။ ရှားပါးပြီး သားရဲနွယ်သန့်စင်တဲ့ခွေးတစ်ကောင်ကို ပိုင်ဆိုင်ခြင်းက ကျွန်မရှိနေချိန်မှာ ကမ္ဘာကြီးက ကျွန်မကို ဘယ်လိုတုံ့ပြန်တယ်ဆိုတာကို ပြောင်းလဲစေခဲ့ပါတယ်။

Umu (အူမူ) မပါဘဲဆိုရင် ကျွန်မက အများအားဖြင့် လူဖြူအများစုရှိတဲ့နေရာတွေမှာ ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်လုပ်ပြီး ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကလူတွေကို သိပ်ဂရုမစိုက်ဘဲ နေတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို ခေါ်ပြီး လမ်းလျှောက်တဲ့အခါမှာတော့ လုံးဝကွာခြားသွားပါတယ်။ လူတွေက သူ့ကိုမြင်တာနဲ့ စိတ်တွေပျော်ပြီး ကြည်နူးကြတယ်။ အသံတွေပြုပြီး မြေပြင်ပေါ်ထိ ငုံ့ဆင်းပြီး သူ့ကို နှုတ်ဆက်ကြတယ်။ သူ့နားနောက်က သူအကြိုက်ဆုံးနေရာကို ကုတ်ပေးဖို့ဆိုပြီး လုံးဝကို လှဲချလိုက်ကြတာ။ တချို့က သူ့ကို ချက်ချင်းဝယ်ဖို့ ကမ်းလှမ်းကြတယ်။ တချို့က ကျွန်မတို့ခွေးမွေးမြူသူရဲ့ အချက်အလက်တွေကို မေးကြတယ်။ သူ့ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့ ဖုန်းတွေထုတ်ပြီး အလုအယက် ရိုက်ကြတယ်။

သူတို့မှာလည်း Dachshund (ဒက်ရှ်ဟန်း) ခွေးရှိရင် သူတို့ခွေးတွေ ဝေးကွာတဲ့ ညီအစ်ကို မောင်နှမတွေဖြစ်နိုင်တယ်လို့ စနောက်ပြီး၊ ခွေးတွေအတူဆော့ဖို့ ရက်ချိန်းယူဖို့ ဖုန်းထုတ်ကာ ကျွန်မတို့ သူငယ်ချင်းဖြစ်ဖို့ပါ အကြံပြုကြတယ်။ ခွေးလေးတွေအကြောင်း ပြောဆိုပြီးနောက် အမျိုးသမီးကြီးတစ်ဦးက Umu (အူမူ) နဲ့ ကျွန်မကို သူ့အိမ်လိုက်ခဲ့ပြီး မုန့်စား၊ လက်ဖက်ရည်သောက်ဖို့ အကြံပြုခဲ့ပါတယ်။ ဒီလို ထူးထူးခြားခြား ဖော်ရွေတဲ့ အခြေအနေကြောင့် ကျွန်မအရမ်းပျော်ပြီး အဲ့ဒီသူစိမ်းအိမ်မှာ နှစ်နာရီလောက် ထိုင်နေခဲ့ပါတယ်။ Umu (အူမူ) က အသက်နည်းနည်းငယ်သေးတာကြောင့် ခွေးကလေးလို ဟိုပြေးဒီပြေး ဆော့နေခဲ့ပြီး ကျွန်မရဲ့ နောင်တစ်ချိန် ရဝမ်ဒါမိခင်စိတ်ကတော့ သူဖန်တီးနေတဲ့ရှုပ်ထွေးမှုကြောင့် အရမ်းကြောက်ရွံ့နေခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မ သူ့ကို ပြန်ခေါ်ဖို့ ကြိုးစားတိုင်း အဲ့ဒီအမျိုးသမီးကြီးက “သူက ခွေးကလေးပါ၊ သူ့ဖာသာသူနေပါစေ” လို့ အတင်းအကျပ် ပြောပါတယ်။

သူ့ရဲ့ ဆွဲဆောင်မှုက အရမ်းအားကောင်းလွန်းလို့ လူတွေက ကျွန်မကို ထူးဆန်းတယ်လို့ ထင်လိမ့်မယ်လို့ ကျွန်မထင်တဲ့ အချိန်တွေမှာတောင်၊ ဥပမာ- လူများတဲ့ ကော်ဖီဆိုင်ရှေ့မှာ သူ အညစ်အကြေးစွန့်တဲ့အခါမျိုးမှာတောင်၊ ရွံရှာမသွားဘဲ လူတွေက ကျွန်မကုန်းပြီး ကောက်သိမ်းနေချိန်မှာ ကျွန်မနဲ့ မျက်လုံးချင်းဆုံပြီး ချစ်ခင်တဲ့အသံတွေပြုကာ ကျွန်မ သန့်ရှင်းရေးလုပ်တာကို ကြည့်နေကြပါတယ်။

တစ်ခါတလေကျတော့ ဒါက ဖျော်ဖြေရေးပွဲတစ်ခုလိုပါပဲ။ သူက ကျွန်မခဏခဏ မရရှိနိုင်တဲ့ သက်တောင့်သက်သာဖြစ်မှုထဲကို ဝင်ရောက်ဖို့ ပတ်စ်ပို့တစ်ခုလိုပါပဲ။ သူ့ဘေးနားမှာရှိနေတော့ ဒါက လူဖြူတစ်ဦးဖြစ်ရတာနဲ့ ဘာကွာပါ့မလဲလို့ ကျွန်မတွေးမိပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ လူမည်းညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်တောင် သူတို့ Umu (အူမူ) နဲ့အတူရှိနေချိန်မှာ ကမ္ဘာကြီးကို ကွဲပြားစွာ ခံစားရတယ်လို့ ပြောပါတယ်။ ပါရီမှာနေပြီး စာသင်နေတဲ့ ကျွန်မညီအစ်ကိုတစ်ယောက်က Umu (အူမူ) နဲ့အတူရှိနေချိန်မှာ အမြဲတမ်းစိတ်တိုနေတဲ့ အဘွားအိုကြီးတွေကတောင် သူ့ကို ချစ်ခင်ပြီး အရမ်းနူးညံ့လာတယ်လို့ ပြောပါတယ်။ သူက လူတွေရဲ့ အကောင်းဆုံးဘက်ကို ဆွဲထုတ်နိုင်ပါတယ်။ သူ့ကို ခေါ်ပြီး လမ်းလျှောက်ရင်း သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကွဲပြားစွာ သိကျွမ်းလာခဲ့ပါတယ်။

Umu (အူမူ) ဟာ အကာအရံတစ်ခုလို၊ ချစ်စရာကောင်းပြီး ရှားပါးတဲ့ သတ္တဝါလေးတစ်ခုလိုဖြစ်ပြီး လူဖြူသူစိမ်းတွေရဲ့ မသိစိတ်က ဘက်လိုက်မှုတွေကို ခေတ္တခဏသာ ကျော်လွှားနိုင်စေခဲ့ပါတယ်။ သူနဲ့အတူရှိနေချိန်မှာ လူတွေက ကျွန်မကို မမြင်တော့ဘူး။ ကျွန်မက “Umu (အူမူ) ရဲ့ လူ” ဖြစ်လာတယ်။ သူတို့က သူ့နာမည်ကို မှတ်မိပေမယ့် ကျွန်မနာမည်ကိုတော့ ဘယ်တော့မှ မမှတ်မိကြဘူး။ သူတို့က သူ့ကို တိုက်ရိုက်စကားပြောဖို့ ငုံ့လိုက်ကြပြီး တစ်ခါတလေ ကျွန်မခွေးနဲ့ စကားပြောနေကြပေမယ့် ကျွန်မနဲ့ မျက်လုံးချင်းဆုံခြင်းကို ရှောင်ရှားကာ Umu (အူမူ) ကို မေးတဲ့မေးခွန်းတွေကို ကျွန်မကို ဖြေစေချင်ကြပါတယ်။

ခွေးပန်းခြံတွေရဲ့ မတရားတဲ့ လူမှုကမ္ဘာမှာ၊ အုပ်စုဖွဲ့မှုတွေ၊ ပြိုင်ဆိုင်မှုတွေနဲ့ မပြောထားတဲ့ စည်းမျဉ်းတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ ဒီနေရာမှာ ရယ်စရာကောင်းတဲ့ အရာတွေက ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေပါတယ်။ ကျွန်မက အတင်းအဖျင်းစကားတွေကို ကြိုက်တာမို့ နားထောင်ပြီး စောင့်ကြည့်နေတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လူတွေက ကျွန်မရဲ့ စေ့စပ်သူကို ကျွန်မလို့ မှားယွင်းတတ်ကြပါတယ်။ သူ့မှာ အဖရိုဆံပင်ကြီးရှိပါတယ်။ ကျွန်မကတော့ ထိပ်ပြောင်ပါတယ်။ ကျွန်မက အရေပြားအရောင်ကလည်း ပိုမည်းပါတယ်။ ဒါတောင် ကျွန်မတို့ကို တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် လဲလှယ်နိုင်တဲ့သူတွေလို သဘောထားခံရပါတယ်။ “မင်းတို့နှစ်ယောက် ညီအစ်မတွေနဲ့တူတယ်” လို့ အမျိုးသမီးတစ်ဦးက တစ်ခါတုန်းက ပြောခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မတို့ ဒီစကားကို မကြာခဏကြားရပြီး အဲ့ဒီအချိန်တိုင်း ကျွန်မရဲ့ စေ့စပ်သူကို အဲ့ဒီနေရာမှာပဲ နမ်းပြီး သူတို့အတွက်ပါ ထူးဆန်းသွားအောင် မလုပ်မိတာကို နောင်တရမိပါတယ်။

တစ်နေ့မှာ အမျိုးသမီးတစ်ဦးက ကျွန်မနဲ့ ရင်းနှီးတဲ့သူငယ်ချင်းတွေလို စကားစပြောပါတယ်။ သူ့ကို ကျွန်မ တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးပေမယ့် သူက ကျွန်မကို ကျွန်မရဲ့ လက်တွဲဖော်လို့ ထင်နေတာကို ကျွန်မသိပါတယ်။ သူ့သားက ကျွန်မလိုပဲ ရုပ်ရှင်လုပ်ငန်းမှာ လုပ်နေတယ်လို့ သူစပြောတဲ့အခါ ကျွန်မနောက်ဆုံးမှာ “ကျွန်မက သူ့စေ့စပ်သူပါ” လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။

သူမ အံ့သြသွားပြီး “ဪ! ခင်ဗျား ဆံပင်ညှပ်လိုက်တာပဲ!” လို့ ပြောပါတယ်။

ကျွန်မက “မဟုတ်ပါဘူး… ကျွန်မက အဲ့ဒီလူ မဟုတ်ပါဘူး” လို့ ပြန်ဖြေလိုက်ပါတယ်။

သူမ အမှားကို သဘောပေါက်သွားပြီး စိုးရိမ်တကြီး ရယ်မောလိုက်ကာ “မင်းတို့ အရမ်းတူတာပဲ” လို့ ထပ်ပြောပါတယ်။

ကျွန်မက အရောင်ပိုမည်းတယ်ဆိုတာကို ထောက်ပြပြီး နည်းနည်းပိုဖိပြောလိုက်ပါတယ်။

သူမ တုန်တုန်ရီရီနဲ့ “ဪ၊ အဲ့ဒါကို ကျွန်မ မမြင်ဘူး” လို့ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒါက လူမျိုးရေးဖြစ်တာပေါ့။

အဲ့ဒီမသက်မသာဖြစ်မှု၊ အတင်းအကျပ်ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ အလျင်အမြန်နောက်ဆုတ်သွားမှုက သူမသိတာထက် ပိုပြီး ကျွန်မကို ပြောပြခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မကိုလည်း တိတ်တိတ်လေး ပျော်ရွှင်စေခဲ့ပါတယ်။

စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတာက၊ ကြေကွဲဖွယ်ရာ ရယ်စရာကောင်းတာက Umutuzo (အူမူတူဇို) ကို ပိုင်ဆိုင်ခြင်းက လူတွေ ကျွန်မတို့အပေါ် တုံ့ပြန်ပုံကို ဘယ်လောက်ပြောင်းလဲစေခဲ့လဲဆိုတာပါပဲ။ သူရှိနေရင် ကျွန်မတို့ကို “လက်ခံ” ကြတယ်။ သူမရှိရင်တော့ ကျွန်မတို့က ပျောက်ကွယ်သွားသလိုပါပဲ။ တစ်နေ့က ကျွန်မတို့ကို အားရပါးရ ချီးမွမ်းခဲ့တဲ့လူတွေဟာ နောက်တစ်နေ့မှာ ကျွန်မတို့ကို လစ်လျူရှုပြီး လမ်းလျှောက်ကျော်သွားခဲ့ကြတယ်။ Umutuzo (အူမူတူဇို) က ခွေးသက်သက် မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ သူက ကျွန်မတို့ရဲ့ ဒီမိုကရေစီသမား၊ စည်းကမ်းချက်နဲ့ ပြည့်စုံတဲ့ ယဉ်ကျေးမှု၊ ဖော်ရွေမှု၊ လုံခြုံမှုအတွက် ကျွန်မတို့ရဲ့ လက်မှတ်ပါပဲ။

လူတွေက သူ့မျိုးစိတ်နဲ့ ရှားပါးမှုအပေါ် မူတည်ပြီး ထင်မြင်ယူဆချက်တွေချကြတယ်။ သူဘယ်လောက်တန်ဖိုးရှိလဲလို့ မေးကြတယ်။ ဒါက ကျွန်မတို့ရဲ့ စီးပွားရေးအခြေအနေကို သွယ်ဝိုက်ပြီး အကဲဖြတ်တာပါပဲ။

တစ်ခါတုန်းက ပါရီမြို့လမ်းမတွေပေါ်မှာ မိန်းကလေးတစ်ယောက်က Umutuzo (အူမူတူဇို) ကလေးလေးကို မြင်ပြီး နာမည်ကြီးဒီဇိုင်နာ Jacquemus (ဂျက်ကီမတ်စ်) ရဲ့ ခွေးနဲ့တူတယ်လို့ ပြောခဲ့ပါတယ်။ ရိုသေစွာပြောရရင် ကျွန်မတော့ သဘောမတူပါဘူး၊ ဒါကတော့ နောက်တစ်နေ့အတွက်ပေါ့။ သူမက အဲ့ဒါ သူ့ခွေးလားလို့ မေးခဲ့တယ်။ ကျွန်မက မဟုတ်ဘူး၊ ကျွန်မခွေးပါလို့ ပြောခဲ့တယ်။ သူက ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ ကျွန်မကို ခွေးထိန်းသူလို့ ထင်လိုက်ပါတယ်။

Umutuzo (အူမူတူဇို) ကို ပိုင်ဆိုင်ခြင်းက ကျွန်မတို့ရဲ့ ပုံပန်းသဏ္ဍာန်က လူဖြူအများစုရှိတဲ့ နေရာတွေမှာ ကျွန်မတို့ကို ဘယ်လိုလက်ခံလဲဆိုတာကို သိသိသာသာ ပုံဖော်တယ်ဆိုတာကို မီးမောင်းထိုးပြခဲ့ပါတယ်။ လူများစွာရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာ သူ့ကတစ်ဆင့် ကျွန်မတို့ရဲ့တန်ဖိုး တက်လာပါတယ်။ ကျွန်မတို့ဟာ ကောင်းမွန်ပြီး၊ ရိုသေလေးစားစရာကောင်းတဲ့သူတွေ ဖြစ်ရမယ်။ ကျွန်မတို့ရဲ့ခွေးကို ကြည့်လိုက်ပါ။

ဒီအရာက မသိစိတ်က ဘက်လိုက်မှုတင်မကဘဲ၊ အလှအပ၊ မျိုးရိုးနဲ့ ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်မှုတွေမှာ အမြစ်တွယ်နေတဲ့ ယုံကြည်ချက်စနစ်တစ်ခုကို ဖော်ပြနေတာပါပဲ။ မပြောထားတဲ့ ခွဲခြားမှုတစ်ခုရှိပါတယ်- “လူမည်းတွေရဲ့ ခွေးတွေ”၊ “လူဖြူတွေရဲ့ ခွေးတွေ”၊ ပြီးတော့ ဘယ်အမျိုးအစားထဲမှ မဝင်ဘဲ ဒါကြောင့် တခြားသူတွေကို ရှုပ်ထွေးစေ၊ စိတ်မသက်မသာဖြစ်စေတဲ့ ခွေးတွေနဲ့ လူတွေပါပဲ။ ဒီယုံကြည်ချက်တွေက တိမ်တိမ်လေးလို့ ထင်ရပေမယ့် သူတို့မှာ အလေးချိန်ရှိပါတယ်။ သူတို့က ဘယ်သူ့ကို ကြိုဆိုမလဲ၊ ဘယ်သူ့ကို လစ်လျူရှုမလဲဆိုတာကို ပုံဖော်ပါတယ်။ ဘယ်သူ့ရဲ့ တည်ရှိမှုကို ပုံမှန်လို့ သတ်မှတ်မလဲ၊ ဘယ်သူ့ရဲ့ တည်ရှိမှုက ရှင်းပြချက်လိုလဲဆိုတာကို ဆုံးဖြတ်ပါတယ်။

ကျွန်မတို့အားလုံးမှာ ဒီလို ကြိုတင်ယူဆထားတဲ့ အတွေးအခေါ်တွေ ရှိကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့က ကျွန်မတို့ ဘယ်သူ့ကို လူသားအဖြစ်မြင်လဲ၊ ဒါမှမဟုတ် ဘယ်သူ့ကို ယုံကြည်လဲဆိုတာကို ဘယ်လိုလွှမ်းမိုးတယ်ဆိုတာက ကျွန်မကို အစွဲဆောင်ဆုံးပါပဲ။

လူမျိုးရေးဆိုင်ရာ ပဋိပက္ခတွေက အမြဲတမ်း အသံကျယ်လောင်တာ ဒါမှမဟုတ် ရန်လိုတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အများအားဖြင့် သူတို့က သေးငယ်တဲ့ အပြန်အလှန်ဆက်ဆံမှုတွေ၊ သေးငယ်တဲ့ ဖယ်ထုတ်မှုတွေနဲ့ ခဏတာ ယူဆချက်တွေထဲမှာ ကပ်ပါနေပါတယ်။ သူတို့က ကျွန်မတို့ ဘယ်သူ့ကို နှုတ်ဆက်လဲ။ ဘယ်သူ့ခွေးကို ပွတ်သပ်ပေးလဲ။ ဘယ်သူ့နာမည်ကို မှတ်မိလဲ။ ပြီးတော့ ဘယ်သူ့ရဲ့ လူသားဆန်မှုကို ကျွန်မတို့ တိတ်တိတ်လေး လစ်လျူရှုလဲဆိုတာတွေမှာ အသက်ဝင်နေကြပါတယ်။

**Notes on the translation:**
* I have retained all HTML tags and attributes as requested.
* Company names (or proper nouns like designer names and locations) like “ Normandie, France” , “ Kinyarwanda” , “ Rwanda” , “ Paris” , “ Jacquemus” have been kept in English or transliterated in a way that respects the original spelling while making them readable in Burmese. For “ Dachshund” , I used the English term “ Dachshund” (ဒက်ရှ်ဟန်း) on its first mention with a transliteration, then just the transliteration afterward.
* “ Harlequin” and “ Dapple” were transliterated to “ ဟားလစ်ကွင်း” and “ ဒပ်ပယ်” respectively to maintain specificity.
* The tone and meaning of the original English content have been carefully preserved in the Burmese translation.
* Phrases like “ dog mom” , “ unconscious biases” , “ democratizer” and the specific quotes have been translated to convey their intended meaning in Burmese accurately.